جدیدترین مطالعه هیئت کنفرانس کانادا نشان میدهد که ایالت آنتاریو کانادا برای برقراری تعادل در رشد جمعیت و همچنین ایجاد زندگی با سطح رفاهی بالا برای تمامی ساکنان خود در سال‌های پیش رو در تمامی سطح استان باید به دنبال راه‌هایی برای ترغیب مهاجران جدید برای سکونت در مناطقی خارج از تورنتوی بزرگ باشد.
گفتنی است منطقه تورنتوی بزرگ یا به اختصار GTA در حال حاضر از 77 درصد مهاجران آنتاریو پذیراست، این موضوع به معنای حضور 106 هزار مهاجر جدید در سال 2018 می‌باشد.
23 درصد مهاجر دیگر نیز، در سایر مناطق ایالت آنتاریو ساکن می شوند. این منطقه که جمعیتی بالغ بر 6.4 میلیون نفر دارد (که 46 درصد این رقم را مهاجران تشکیل می‌دهند) چندفرهنگی ترین و پر جمعیت ترین کلانشهر کانادا به شمار می رود.
در مطالعه مذکور بیان شده که این رویه برای آنتاریو تبعات اقتصادی به همراه دارد چرا که جمعیت همه نقاط این ایالت باید یکنواخت رشد کند تا نیروی کار این ایالت هم از مزایای اقتصادی مهاجرت بهره مند شود. مهاجران مناطقی را برای سکونت انتخاب می کنند که فرصت های شغلی بیشتری دارد و دسترسی به اعضای خانواده شان را هم ساده می کند.
همچنین گفتنی است که این مطالعه پیشنهادهایی هم برای حل این مساله ارائه کرده است که از آن میان می‌توان به ایجاد استراتژی مهاجرت منطقه ای آنتاریو اشاره کرد. هدف از این استراتژی این است که اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت در راستای منطقه‌ای سازی، اولویت های اقتصادی منطقه ای را در بر گیرد. لازم به ذکر است که طرفین این استراتژی شامل کمیته ی مهاجرت وابسته به شهرداری آنتاریو، نمایندگان دولت آنتاریو و ذینفعانی نظیر کسب و کارها، گروه های توسعه نیروی کار، سازمان های ارائه دهندگان خدمات به مهاجران، دانشگاه‌ها و کالج‌ها و… می شود.
ایجاد استراتژی مهاجرتی منطقه‌ای
این مطالعه بیان شده که از برنامه مهاجرت استانی آنتاریو کانادا می توان برای جذب مهاجران بیشتر و اسکان آنها در خارج از تورنتوی بزرگ استفاده کرد. برنامه مهاجرت استانی آنتاریو به این ایالت اجازه می دهد سالانه تعداد معینی متقاضی مهاجرت کاری مطابق با نیاز بازار کار و اولویت های توسعه اقتصادی خود را برای ارائه اقامت دائم کانادا انتخاب کند.
در این مطالعه پیشنهاد شده که برنامه مهاجرت استانی آنتاریو، سالانه تعدادی از مهاجران را برای مناطقی نظیر شمال غرب و شمال شرق آنتاریو که در جذب مهاجر موفق نبوده اند تخصیص دهد و نیز برای انعکاس شرایط محلی، شرایط و الزامات تقاضیان را اصلاح کند.
همچنان این مطالعه نشان میدهد که هدف از اجرای این طرح رسیدن به هدف جایگذاری 35 درصد از مهاجران جدید در مناطق اطراف تورنتو تا سال 2030 می‌باشد.
ثبت ديدگاه