کشور آفریقای جنوبی با نام رسمی جمهوری آفریقای جنوبی کشوری در جنوب آفریقا و در سواحل دو اقیانوس اطلس و هند است. این کشور سه پایتخت متفاوت دارد، قوۀ مجریه آفریقای جنوبی در پرتوریا، پارلمان آفریقای جنوبی در کیپ تاون و قوۀ قضائیه این کشور در بلوم فونتین واقع شده است. پرجمعیتترین شهر آفریقای جنوبی نیز ژوهانسبورگ می باشد. آفریقای جنوبی با کشورهای نامیبیا، بوتسوانا، زیمباوه، موزامبیک، سوازیلند و لسوتو همسایه و هم مرز م.ی باشد.
جمهوری آفریقای جنوبی به سه دلیل تکاملی متفاوت را نسبت به دیگر کشورهای آفریقایی تجربه کرده است. اول اینکه مهاجرت از اروپا کمی بعد از اینکه کمپانی هند شرقی هلند ایستگاهی در مکان امروزی کیپ تاون ایجاد کرد، آغاز شد. دومین اهمیت راهبردی آبراه کیپ است که با بسته شدن کانال سوئز در طی جنگ ۶ روزه اهمیت آن بیشتر مسجل شد و مورد سوم این که منابع کانی غنی این منطقه باعث اهمیت بیشتر این کشور در میان کشورهای غربی بخصوص در اواخر سدهٔ نوزدهم شد که بعدها در دوران جنگ سرد اهمیت بیشتری پیدا کرد. به دلیل مهاجرت آفریقای جنوبی از لحاظ نژادی بسیار متنوع است. بزرگترین جمعیتهای دورگه و اروپایی و هندی در آفریقا در این کشور مستقر هستند. سیاهپوستان آفریقای جنوبی کمتر از ۸۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند.
این کشور از معدود کشورهای آفریقایی است که در آن هیچ وقت کودتا نشده و انتخابات منظم در طول یک سده اخیر در آن برگزار شدهاست. با این حال اکثریت سیاهپوستان تا سال ۱۹۹۴ دارای حق رای نبود. این کشور از اعضای بنیانگذار اتحادیه آفریقا است و بزرگترین اقتصاد را در میان اعضای آن دارد. سازمان ملل، اتحادیه کشورهای همسود، سازمان تجارت جهانی، صندوق بینالمللی پول، گروه ۷۷ و گروه ۲۰ از دیگر سازمانهای بینالمللی است که آفریقای جنوبی در آنها عضویت دارد.
تقسیمات کشوری در آفریقای جنوبی
هنگامی که آپارتاید در سال ۱۹۹۴ ملغی شد دولت ناچار شد تا بانتوسانهای مستقل و نیمهمستقل قبلی را به ساختار سیاسی آفریقای جنوبی تبدیل کند. به همین دلیل چهار استان قبلی با نامهای استان کیپ، استان کوازولو ناتال، ایالت آرنج فری و ترانس وال کنار گذاشته شدند و ۹ استان دیگر جایگزین آنها شدند. این استانهای جدید از استانهای پیشین کوچکترند که برای تخصیص منابع بیشتر اینطور کوچک در نظر گرفته شدهاند.
این ۹ استان به ۵۲ بخش تقسیم میشوند که ۶ تای آنها شهرداری کلانشهرها و ۴۶ تای آنها شهرداری بخشها هستند. ۴۶ بخشداری خود به ۲۳۱ شهرداری تقسیم میشوند. بخشداریها همچنین شامل ۲۰ بخش مدیریتی (که اغلب منطقه حفاظتشده هستند) هستند که مستقیماً توسط بخشداریها اداره میشوند. ۶ شهرداری کلانشهر اعمال بخشها و شهرداریهای محلی را انجام میدهند.
آموزش و پرورش کشور آفریقای جنوبی
مقطع ابتدایی ۷ سال نخست آموزش و پرورش این کشور را دارد. در عصر آپارتاید مدارس سیاهان با بودجهٔ ناکافی روزگار سپری میکردند.
دانشگاه های آفریقای جنوبی متنوع و بزرگ هستند و آموزشها به زبان آفریکانس میباشد.
این کشور در سالهای ۰۵–۲۰۰۲ میزان ۵٫۴٪ از تولید ناخالص کشور را ویژهٔ آموزش و پرورش خود کرده بود.
اقتصاد و کشاورزی در آفریقای جنوبی
آفریقای جنوبی بزرگترین صادرکننده طلا (که معمولاً حدود ۴۰ درصد صادرات آفریقای جنوبی را تشکیل میدهد) در جهان است و دارای ۴۰ درصد از کل ذخائر طلای جهان و ۲۸ درصد از کل تولید طلا در جهان میباشد.
این کشور از تولیدکنندگان عمده اورانیوم، سنگ سرمه، پلاتین و زغال سنگ (که سه چهارم نیاز کشور به انرژی را تأمین میکند)، الماس، آلومینیوم و سیلیکات آلومینیوم، پنبه نسوز، کروم، مس، سنگ آهن، سرب، منگز، فسفات، سیلیکوم، نقره، تیتانیوم، روی و غیره میباشد. بخش صنعتی شامل صنایع شیمیایی، غذایی، نساجی، وسایل نقلیه موتوری و مهندسی برق است.
کشاورزی و دامداری نیز یک سوم صادرات آفریقای جنوبی را تشکیل میدهد و تولیدات آن شامل میوه، پشم و ذرت است. سطح زندگی در این کشور در قاره آفریقا بالاترین است ولی توزیع آن میان سفید پوستان و غیر سفید پوستان بسیار نابرابر است. انصراف بعضی از سرمایه گذاران خارجی تلاش به سوی خود کفایی را افزایش داده است.
مردم آفریقای جنوبی
زبان رسمی آفریقای جنوبی
آفریقای جنوبی ۱۱ زبان رسمی دارد: زبان آفریکانس انگلیسی هند از لحاظ تعداد زبانها در رتبه اول است و پس از آن آفریقای جنوبی قرار دارد. زبان انگلیسی در سراسر جهان و از جمله آفریقای جنوبی گویشوران زیادی دارد اما پر متکلمترین زبان آفریقای جنوبی بهشمار نمیآید. ۱۱ نام رسمی برای آفریقای جنوبی وجود دارد که به ازای هر زبان یک نام مستقل در نظر گرفته شدهاست.
همچنین در این کشور ۹ زبان رسمی آفریقایی وجود دارد: زبان فاناگالو، زبان خوئی، زبان لوبدو، زبان خوسا، زبان ناما زبان دبل شمالی، زبان فوتی زبان نس و زبان اشارهای آفریقای جنوبی. این زبانها گاهی در مقالههای رسمی به کار گرفته میشوند. شهرت آنها و تعداد مکانهای رسمی به کار گرفته میشوند. شهرت آنها و تعداد گویشورانشان کم است.
بسیاری از زبانهای غیررسمی قبیلههای سان و خوی خوی شامل لهجههای محلی است که به سمت شمال کشور یعنی نامیبیا و بوتسوانا هم کشیده شدهاند. مردم این کشورها از لحاظ قبیله با بقیه آفریقایی تفاوت دارند و به عنوان جوامع شکارچی معروف هستند. آنها به حاشیه رانده شدهاند. اغلب زبانهای شان در حال تبدیل شدن به زبانهای انقراض یافته است.
بسیاری از سفید پوستان آفریقای جنوبی به زبانهای اروپایی مانند پرتغالی (که سیاه پوستان آنگولا و موزامبیک هم به آن سخن میگویند) آلمانی و یونانی صحبت میکنند و بسیاری از آسیاییهای مقیم آفریقای جنوبی و هندیها به زبانهای آسیای جنوبی مانند هندی گوجاراتی و زبان تامیل صحبت میکنند.
فرهنگ آفریقای جنوبی
به علت تنوع نژادی در کشور آفریقای جنوبی، فرهنگ «واحدی» در این کشور نمیتوان یافت. امروزه تنوع غذایی در این کشور که متأثر از فرهنگهای مختلف حاضر در آن است باعث شده جهانگردان و حتی به سرمایهگذاری در تهیه آن دست بزنند. علاوه بر غذا، موسیقی و رقص هم از نمادهای فرهنگی این کشور هستند.
ادیان رایج در آفریقای جنوبی
بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۱، مسیحیان ۷۹٫۸ درصد از جمعیت آفریقای جنوبی را تشکیل میدهند. بر اساس این آمار، مسلمانان ۱٫۵ درصد، هندوها ۱٫۲٪، دین سنتی آفریقایی ۰٫۳٪ و یهودیت ۰٫۲ درصد جمعیت این کشورند. همچنین از میان جمعیت این کشور ۱۵٫۱٪ هیچ وابستگی مذهبی نداشته، ۰٫۶٪ از سایر ادیان و ۱٫۴٪ نامشخص.
همچنین از روشهای مهاجرت به آفریقای جنوبی میتوان به تحصیل در آفریقای جنوبی نیز اشاره کرد.
ما را در شبکه های مجازی دنبال کنید :
ثبت ديدگاه