تاریخ استرالیا

کشور استرالیا کشوری است توسعه یافته که در نیمکره جنوبی قرار دارد. این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور دنیا بوده و ۴٫۶ برابر ایران وسعت دارد. استرالیا جزو کشورهای هم پیمان مشترک المنافع میباشد و در سال ۱۹۰۱ از بریتانیای کبیر استقلال یافته ‌است.  پایتخت استرالیا شهر کانبرا میباشد، شهری که در آن مجلس کشور و خانهٔ فرماندار کل استرالیا  قرار دارد.

سیدنی و ملبورن دو شهر بزرگ استرالیا هستند. این کشور دارای مرز خاکی با کشور دیگری نیست و اطراف آن را از شرق، اقیانوس آرام، از جنوب، اقیانوس منجمد جنوبی، از غرب اقیانوس هند و از شمال چندین دریا و خلیج در بر گرفته‌است. استرالیا همچنین سرزمین اصلیِ قارهٔ اقیانوسیه به شمار می‌آید که کوچک‌ترین قارهٔ دنیاست.

تاریخچه استرالیا اشاره به تاریخ منطقه و مردم  کشورهای مشترک المنافع  و جوامع بومی و استعماری خود دارد.  بومیان استرالیا گمان می رود برای اولین بار از طریق دریای جنوب شرقی آسیا 40000 تا 70000 سال پیش به این جزیره رسیده اند.

اولین کشف استرالیا توسط اروپایی ها توسط ناوبرهلندی، ویلم یانسون در 1606 بود. بیست و نه ناوبر دیگر هلندی سواحل غربی و جنوبی را در قرن 17 مورد بررسی قرار داده  و آنرا قاره جدید هلند نام نهادند. دیگر کاشفان اروپایی به دنبال آن تا سال 1770 به استرالیا سفر کردند. در ژانویه 1788 اولین کشتی انگلیسی به استرالیا وارد شد ویک قرن پس از آن، بریتانیا مستعمرات دیگر در این قاره  یافت، و کاشفان اروپایی پس از آن به استرالیا مهاجرت کردند. استرالیایی های بومی در طول این مدت به شدت تضعیف شدند و تعداد آنها به علت بیماری های متعدد و ناسازگاری با استعمارگران کاهش یافت.

ما را در شبکه های مجازی دنبال کنید :